Het leven is als een reis door een labyrint. Een rechte lijn naar zijn wie en wat je bent, 100% jezelf zijn blijkt in de praktijk heel lastig. Je hebt de nodige obstakels te nemen en door ervaring te leren hoe je omgaat met jezelf, met je naasten en met je situatie (denk aan gezin/systeem van herkomst, je talenten, mogelijkheden en kansen, bedreigingen en problemen) om zo tot volle eigenheid in deze wereld te komen. Kortom het leven is als een reis, zowel naar buiten de wereld in, als ook naar binnen op zoek naar wie je bent.

Als metafoor voor het leven maken we in dit weekend een wandeling door ons leven tot nu toe. We reflecteren door stukken in stilte te wandelen, afgewisseld met deelmomenten,  geleide meditaties, oefeningen en opdrachten voor onderweg. Meer lezen.

Data in 2020 : nog afhankelijk van corona vast te stellen  voor het najaar.

Op de bijgevoegde afbeelding lopen twee mensen door een bamboebos richting de verte waar het licht van een ster straalt. De symboliek van de bamboe stengels is flexibiliteit, veerkracht en buigzaamheid. In ons dagelijks leven wordt er veel van ieder van ons gevraagd op dit punt om moeilijke situaties het hoofd te kunnen bieden. Het licht in de verte staat voor lichtheid en humor. Verwacht dit niet altijd van buiten, van anderen, maar laat je eigen licht stralen.

verbinding

In deze tijd lijkt het streven van veel mensen gericht op gelukkig zijn en anderen laten zien wat voor spannend en leuk leven je leidt. De social media staan dan ook bol van selfies van mensen die het ongelooflijk naar hun zin hebben en vertoeven op de meest exotische plaatsen. We mogen blijkbaar niet meer ongelukkig of triest zijn. Dat maakt kwetsbaar  in de ogen van anderen. Vrienden en likes op social media zijn, zo lijkt het, in de plaats gekomen van intieme vriendschappen. Face-to-face in gesprek gaan over wat je bezig houdt, is vervangen door berichten op app, facebook of instagram. We zijn verslingerd aan onze telefoon en computer. Daar dwaalt onze blik naartoe en daarmee onze aandacht. Volgens psychiater Dirk de Wachter leidt dat bij veel mensen tot eenzaamheid, gemis van echte nabijheid, een schouder om eens op uit te huilen, een aai over je bol als je die zo nodig hebt. Hij ziet dan ook dat de therapeuten het steeds drukker krijgen, omdat mensen toch behoefte houden aan een luisterend oor.

Zijn advies: zet eens een dag die telefoon uit. Maak weer eens een wandelafspraak met een goede vriend of vriendin.  En vervul zo je behoefte om je vreugde én je verdriet te delen. In nabijheid ligt de sleutel tot verbinding

Is er wat wrijving tussen jou en je partner en ben je benieuwd of en hoe de dynamiek in jullie relatie anders kan, dan is een relatie-opstelling iets voor jou/jullie.

Een bijzondere vorm van een familieopstelling is de relatie-opstelling. Als er vragen zijn rond het functioneren van je relatie kan met behulp van een opstelling onderzocht worden hoe de dynamiek is tussen partners en wat ieders aandeel daarin is. Zichtbaar wordt welke beweging beiden maken ten opzichte van elkaar, welk effect die beweging heeft op de ander en wat zo de basis is van de dynamiek. Om na te gaan waar die beweging vandaan komt, biedt vervolgens een specifieke familieopstelling inzicht in de patronen binnen het systeem van herkomst en de plek die jij daarin hebt ingenomen. Op die manier kunnen verstrikkingen uit het familiesysteem helder worden en hun invloed op de relatie. Ook wordt duidelijk vanuit welke plek beide partners in de relatie naar elkaar kijken en acteren. Door je bewust te worden van je eigen aandeel in de dynamiek in je relatie komen nieuwe handelingsperspectieven in beeld. Door getuige te zijn van dit proces bij je partner ontstaat meer begrip voor wat die doet en met welke intentie. Bewustwording op dit vlak brengt  helder kiezen voor of doorgaan op de ingeslagen weg of gaan voor een alternatief in beeld.

Voor ieder mens is het belangrijk om te weten wat zijn of haar plek is in dit leven. De één worstelt om ruimte in te nemen en is geneigd zichzelf weg te cijferen, de ander neemt van nature veel ruimte in en kan daarbij over andermans grenzen gaan. De plaats die je gekregen hebt in het gezin, waarin je ter wereld bent gekomen, is bepalend voor hoe je je in de rest van je leven beweegt in relatie tot anderen. Inzicht in hoe dit doorwerkt in jouw onbewuste reacties op prikkels in de buitenwereld  helpt om die patronen te doorbreken. Zo ontstaat ruimte om de plek te nemen die er voor jou is in de ordening binnen je familie en zo meer jezelf te worden.

Een mooi thema aan het begin van een nieuw jaar: ruimte maken om te zijn wie en wat je bent. Om lief te hebben wie en wat je maar goed doet. En zo de plek in te nemen die er voor jou is.

Rond de jaarwisseling 2018/2019  is in de Verenigde Staten de Nashville verklaring naar buiten gekomen, die vervolgens in Nederland door de orthodoxe protestante kerken mede ondertekend is.  Wat daarin staat legt juist die ruimte aan banden en bestempelt de vrijheid om lief te hebben op een andere manier dan in een man-vrouw relatie als onnatuurlijk. Hoe is dit te rijmen met het geloof dat God liefde is en liefde God? Alsof het een bewuste keuze is om als man verliefd te worden op een andere man of als vrouw op een andere vrouw. Alsof er niet voor ieder mens een plek is op deze aarde om te zijn wie en wat hij of zij is, ongeacht seksuele of andersoortige voorkeuren.

Liefde, body & soul

In relaties spelen verwachtingen over en weer een belangrijke rol. Ze kunnen ook aanleiding geven tot veel gedoe. Belangrijk is om te beseffen dat het onmogelijk is om alles wat je van anderen verwacht bij één persoon te vinden. Dan vind je jezelf zwaar teleurgesteld terug. In de praktijk blijkt dat  je minstens 6 of 7 anderen nodig hebt om alle facetten van je persoonlijkheid en authenticiteit tot uiting te laten komen. Een optimale balans tussen ’samen’ en ’apart’ is een voorwaarde voor beide partners om  je  in verbinding met elkaar te ontwikkelen en tot heelheid te komen van wie en wat je bent. De balans tussen geven en ontvangen is daarbij een basisvoorwaarde naast goed luisteren naar wat jezelf wilt én naar wat de ander verlangt. Je bent van jezelf en niet het bezit van de ander. Zelfstandigheid in verbinding maakt ruimte om te genieten van het samen zijn en om de verschillen te vieren.

Heb je vragen of wil je verkennen hoe dit voor jou/jullie zit: https://vermeercoaching.nl/relatie-coaching/

Dit is een thema dat in mijn leven en naar ik uit mijn praktijk weet in het leven van ieder mens een centrale rol speelt. Hoe bewegen we ons als mens tussen loyaliteit aan anderen zoals onze familie, onze partner en kinderen en  onze eigenheid en wat wij verlangen van het leven voor onszelf?  ‘Zo hoort het’ en ‘zo moet je je gedragen’ zijn zinnetjes die iedereen kent. Op ‘gaan voor je verlangen’ zit zoveel oordeel bij anderen én bij onszelf. Woorden als egocentrisch of zelfs egoïstisch voelen aan als negatief. Hoe kan ik heel worden als ik niet mag zijn wie ik verlang te zijn? Hoe vind ik balans tussen wat ik zelf nodig heb en wat anderen van mij vragen?

Voor elke situatie is het aan mij zelf om te bekijken welke positie ik in wil nemen tussen ‘samen’ en ‘apart’. Het is nooit een ‘alles of niets’ -keuze, maar een dansen tussen beide uitersten. Alleen door zoveel mogelijk mezelf te zijn, kan ik er ook voor 100% zijn voor anderen.

Bovenstaande uitspraak van Minuchin haalde Esther Perel, relatietherapeut en seksuologe, aan tijdens de laatste uitzending van ‘Zomergasten’ 2018. Hoe waar is die zin. Ieder mens, ook ik, zoekt continu naar zekerheid. De vraag daarbij is steeds: Hoe zeker is zeker? en: Hoe lang blijft dat zo? Alles is verandering en dat aannemen is een belangrijke taak in het leven. Zolang ik in het ‘nu’ ben en blijf, is dat geen probleem. Immers wat er nu is, is het enige wat telt. Daar moet ik in dit moment mee dealen. Mijn neiging is echter om te gaan nadenken over de consequenties. En dan ontstaat de twijfel, mogelijk angst, en ga ik me zorgen maken. 

Waarom niet de onzekerheid in de ogen zien, een beweging voorwaarts maken in plaats van angstig blijven kijken naar wat onzeker maakt. Juist die twijfel en verwarring geeft  mij ruimte om creatief te worden, in actie te komen en nieuwe wegen te vinden om met lastige kwesties om te gaan. Dat is ontwikkeling.

De uitspraak: het gezin is de hoeksteen van de maatschappij zou ik willen parafraseren tot: het gezin is de basis voor je ontwikkeling. We weten allemaal dat we een product zijn van nature (erfelijke aanleg) en nurture (opvoeding). Het systeem waarin we geboren worden is belangrijk, maar niet alles bepalend. Was dat wel zo dan zouden alle kinderen uit hetzelfde gezin wat persoonlijkheid betreft als twee druppels water op elkaar lijken. In de praktijk ervaart ieder kind in een gezin dezelfde situatie en incidenten op een  heel eigen manier en die kan sterk verschillen van die van broers of zussen. Zo kan een herinnering van de één totaal anders zijn blijven hangen bij de ander. Kijken naar de ordening binnen de kinderrij, de positie ten opzichte van de ouders en mogelijke systemische thema’s binnen een familie kan inzicht verschaffen in en begrip kweken voor elkaar. Het nemen van de eigen plek in de ordening heeft  meer verbinding en bedding in het eigen systeem tot gevolg: meer ingesloten worden door en zelf insluiten van broer(s) of zus(sen).

Zelf heb ik ervaren dat door het  mijn broer gunnen van zijn plek als oudste van de kinderen en het opgeven van mijn verzet tegen het feit dat hij zich als mijn vader gedroeg, er meer rust is gekomen in het systeem. Door hem in te sluiten als broer heeft hij zijn plek gekregen in de ordening en daarmee heeft ook mijn vader de plek gekregen die hij heeft.

(in voorbereiding: workshop Systemische relaties tussen broers en/of zussen, gepland najaar 2019)